Tuinieren met de wind mee

Ik bof toch maar. Sinds ik mij verdiep in tuinieren word ik vaak aangemoedigd om NIETS te doen, om vooral de natuur het werk te laten doen en eerst te observeren. Zou het mijn selectieve perceptie zijn? Het begon me op te vallen met het boek van Romke van der Kaa: Alles kan wachten. Daarna kreeg ik het boek Avontuurlijk Tuinieren (Katja Staring en Nienke Plantinga). Zij hebben een heel relaxte kijk op tuinieren die mij heel erg aanspreekt. Ze noemen het Slow Gardening : Dat wat aanslaat koester je. Dat wat het niet doet hoef je niet nog eens te zaaien of te planten. Een column in Trouw: De goed-genoeg-tuin Het chop-en-drop -principe en de no-dig-garden . Laat de bodem met rust! Dit zie je vaak bij de perma-cultuur en het ecologisch tuinieren. Nou, graag! Tot nu toe heb ik niets afgevoerd uit mijn tuin, al heb ik wel veel gesnoeid omdat er jaren niets was gebeurd. Bramen bijvoorbeeld. Onkruid is een kwestie van perceptie . Ook een handig idee als je n...